என் கனவே

இமைமூடும் இடைவெளியின் நேரத்திலும் உன்னை
கற்பனைசெய்ய கண் துடிக்கின்றதே..

என் சதை நரம்பு எலும்போடு நீ செர்ந்ததால்தான்
என் எடை கூட இன்று மிகையானதே..

சிந்திக்க தெரியத என் சிறுமூளை இன்று
அனு அனுவாய் அனுதினமும் என்னை அறுக்கின்றதே

என் சிறுகூட்டில் சிறைபட்ட செந்நீரும் இன்று
வெண்ணீராய் மாறி கொதிக்கின்றதே...

வெறும் காற்றை வேறோடு வெளியேற்றி விட்டு
இதயத்தின் இடமெல்லம் நீ வாங்கினாய்..

நீ மட்டும் என்றாவது பொய்யாகிப்போனால்
என் புலன் எல்லாம் புழுவுக்கு பசியாற்ற பொகும்..

Thirumanam

Eru manamum oru manmai enaiyum intha thirumana naalil..


Selavazhethum santhoshathil

Manamagal thanthaiyum


Varavilum siru patarakurayil

Manamgan thanthaiyum


Vayettrin nerupanaintha ananthathil

Manamagal thayum


Mathipala ellai mithipaala endra kuzhapathil

Manamagan thayum


Bayam kalantha santhoshathil

Manamagalum


Poruppu enum sugamana sumayil

Manamaganum...


Ippadi mari mari manathidam muraiettu kondirukkum

Intha ottu motha unarchi kuviyalin arangettram than "Thirumanam"

Natpu

Niram mara nilaiyana urave unnidam.....

Udalai meeri unarvai kanden
Azhagai meeri anbai kandan
Panathai meeri pasam kanden
Manitharil mattroru mathathai kanden

Anbin puthiya artham kanden
Anathai unarvu azheya kanden

Vetriyil thanthain anantham kanden
Tholviyil thayin nagalai kanden

Piriyum tharunam un karuvizhe kanden
Marana tharunam oththigai kanden

Pasam ennidam kuraivai kanden
Pasiyum unnidam pagirnthu konden

Varumai nammai vattiya pothum
Vattra inbam unnal kanden

Sinathal unnai sithaitha pothum
Un mazhalai sirippil mannippai kanden

Mullai kuttrum manithargalukkidaiye
Mullila rojavai muthalmurai kanden

Kan kana thooran nee kalangi nindralum
Un kaneer thuligalil nan kalanthiruppen....

கடல்

எத்தனையோ பேருக்கு உணவலிக்கிற என் கடல் அன்னையே,

ஊன்னுள் எப்படி இதனை விடாமுயர்ச்சி!!!

காலம் காலமாய் கரையை கடக்க முயன்றுகொண்டிருகிறாயே

தோல்வியை நினைத்து துவன்று விடதே,

நீ எத்தனை முறை தோற்கிறாயோ , நாங்கள் அத்தனை முறை உயிர் பிச்சை அளிக்கப்படுகிறோம்

Natchathiram

Paurnamiyin pakkathil nee pathukkapattalum,

Amavasai eravin katha nayagan nee…!


Mangalamai minnum nee ellamal ponal,

Vanamum venpudavayil vithavaiyai theriyum..



Unnai enni solla ennidam Enniyalum ellai

Unnai alanthu solla ennidam Minniyalum ellai

Unnai Thottu parka ennidam VinGnanamum ellai

Unnai Eatti parka ennidam MeiGnanamum ellai



Motthamai un azhagai aaraainthu solla

Eno enakintha aararivu mattum pothavillai….

வெள்ளை ரத்தங்கள்

அழுதால்தான் தெரியும் ஆனந்ததின் மகிமை
விழுந்தால்தான் தெரியும் வெற்றியின் மகிமை
அழுதும்விட்டென்....விழுந்தும்விட்டேன்....
விரும்பவில்லை வேறொன்றை தெரிந்துகொள்ள...!!!

ஆறுதல் அடைய ஆயிரம் முறை முயன்றாலும்,
அடிக்கடி ஏனொ விழியின் ஓரம் வெள்ளை ரத்தங்கள்..!!!